Πρόληψη & Αντιμετώπιση

/in /by

Η πρόληψη και η αντιμετώπιση της βίας ενάντια στα παιδιά απαιτεί συστηματική προσπάθεια αντιμετώπισης των κινδύνων

Η βία ενάντια στα παιδιά μπορεί να προληφθεί

Η πρόληψη και η αντιμετώπιση της βίας ενάντια στα παιδιά απαιτεί συστηματική προσπάθεια αντιμετώπισης των κινδύνων και εύρεσης προστατευτικών παραγόντων έναντι όλων των συνθηκών που συνθέτουν τους παράγοντες κινδύνου, σε ατομικό, διαπροσωπικό, κοινωνικό επίπεδο.

Με επικεφαλής τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας δημιουργήθηκαν 10 διεθνείς οργανώσεις που έχουν αναπτύξει ένα τεκμηριωμένο «πακέτο» δράσεων, το οποίο ονομάζουν INSPIRE (εμπνέω): Επτά στρατηγικές για το τέλος της βίας ενάντια στα παιδιά.

Το συγκεκριμένο πρόγραμμα έχει στόχο να βοηθήσει τις χώρες και τις κοινωνίες να πετύχουν τον στόχο 16.2 της Ατζέντα των Ηνωμένων Εθνών, που προτάσσει το τέλος της βίας ενάντια στα παιδιά. Κάθε γράμμα από τη λέξη INSPIRE σηματοδοτεί μία από τις επτά στρατηγικές που έχουν προληπτική αποτρεπτική δράση ενάντια σε διάφορες μορφές βίας, ενώ αποδεικνύονται ιδιαίτερα επωφελείς στην νοητική υγεία, στην εκπαίδευση και στη μείωση της εγκληματικότητας.

INSPIRE: 7 στρατηγικές για το τέλος της βίας ενάντια στα παιδιά

Implementation (Εφαρμογή): Εφαρμογή και ενδυνάμωση νομικού πλαισίου που σχετίζεται με την αλλαγή των κοινωνικών συνθηκών (π.χ. απαγόρευση πρόσβασης των νέων σε αλκοόλ και όπλα)

 Norms (Κανόνες): Αλλαγή αξιών και κανόνων που ανέχεται η κοινωνία στο σύνολο της (π.χ. αλλαγή της νοοτροπίας που ανέχεται ή παραβλέπει τη σεξουαλική κακοποίηση των κοριτσιών ή την επιθετική συμπεριφορά ανάμεσα στα αγόρια)

Safe environments (Ασφαλές περιβάλλον): Εντοπισμός των περιοχών που εκφράζεται περισσότερο η βία (στέκια) και αντιμετώπιση των προβλημάτων των περιοχών αυτών με συγκεκριμένες πολιτικές και άλλες παρεμβάσεις. (π.χ. στην Αθήνα, μία τέτοια περιοχή επί σειρά δεκαετιών είναι τα Εξάρχεια, ενώ η βία έχει μεταφερθεί και στις περιοχές κάτω από την Ομόνοια).

Parental support (Γονική στήριξη): Βοήθεια και στήριξη, ψυχική και εκπαιδευτική σε νέους γονείς που δυσκολεύονται στην ανατροφή του παιδιού τους.

Income (εισόδημα): Εισοδηματική και οικονομική ενίσχυση.

Response (Ανταπόκριση): Ανταπόκριση στις ανάγκες των παιδιών με την πρόβλεψη προσφερόμενων υπηρεσιών (π.χ. διασφάλιση ότι τα παιδιά που υποβάλλονται στη βία μπορούν να έχουν αποτελεσματική άμεση βοήθεια, με ψυχολογική στήριξη και επίβλεψη)

Education (Εκπαίδευση): Διασφάλιση της εκπαίδευσης και της ενδυνάμωσης δεξιοτήτων. (π.χ. υποχρεωτική φοίτηση όλων των παιδιών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση και ένταξη μαθημάτων ενδυνάμωσης δεξιοτήτων).

Πηγή: Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ)

Τα παιδιά μας δείχνουν τον δρόμο

/in /by

Την ίδια στιγμή που το κύμα «σιωπηρής διαμαρτυρίας» για το πολύνεκρο δυστύχημα, όλο και μεγαλώνει, με «όπλα» την σχολική τους τσάντα και το σώμα τους, μαθητές σχολείων σχηματίζουν τις φράσεις – σύμβολο της τραγωδίας των Τεμπών. «Πάρε όταν φτάσεις», «Τέμπη», «Ποτέ Ξανά».

Από το βορά μέχρι το νότο, από την Λάρισα μέχρι την Κρήτη, οι μαθητές των σχολείων εκφράζουν τα βαθιά τους συλλυπητήρια, περιμένοντας και αυτοί τις απαντήσεις …

Πέρα από τις συμβολικές κινήσεις διαμαρτυρίας έχει ξεσπάσει ένα κύμα καταλήψεων. Καταλήψεις και εκδηλώσεις μνήμης που κάποιοι φοβούνται πως θα πάρουν χαρακτηριστικά κινηματικής αντίδρασης σε όλη τη χώρα. Οι εικόνες είναι γροθιά στο στομάχι για κάθε ελληνική οικογένεια. Τα παιδιά μας δείχνουν τον δρόμο!

 

 

Παιδί σε Κίνδυνο, ημερίδα στο Γυμνάσιο & Λύκειο Χάρακα

/in /by

Στην ΟΑΣΗ τολμάμε να ονειρευόμαστε μία κοινωνία που θα ενώνει τη φωνή της στο πρόσταγμα για Μηδενική Ανοχή στην Κακοποίηση του Παιδιού και για μία σχολική κοινότητα δυνατή και ενημερωμένη, προκειμένου να προλαμβάνει το θλιβερό φαινόμενο της στέρησης της παιδικής ηλικίας.

Σε αυτή την προσπάθεια, ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι πολυδιάστατος και βαρυσήμαντος. Είναι γεγονός ότι είναι άγνωστος ο αριθμός των περιστατικών κακοποίησης / παραμέλησης παιδιών που εμφανίζονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα, καθώς δεν υπάρχει επίσημο σύστημα εντοπισμού, συλλογής δεδομένων και καταγραφής. Σύμφωνα όμως με τις εκτιμήσεις των ειδικών, τα περιστατικά αυτά υπολογίζονται σε μερικές χιλιάδες το χρόνο και αφορούν παιδιά όλων των ηλικιών. Η κακομεταχείριση παιδιών δεν αποτελεί λοιπόν, μόνο ένα πολύ σοβαρό ζήτημα για τα παιδιά-θύματα, με πολύ δυσμενείς επιπτώσεις στο σύνολο της ψυχοσωματικής τους ανάπτυξης, αλλά και ένα μείζον κοινωνικό πρόβλημα. Read more

Παιδική χορωδία Γίνε μαζί μου Παιδί για καλό σκοπό

/in /by

H φιλανθρωπία, η αγαθοεργία, η αλληλεγγύη εμφανίζονται σε εθελοντικές δράσεις που αναδεικνύουν τα εσωτερικά χαρίσματα του ανθρώπου και δείχνουν ξεκάθαρα το καλό παράδειγμα στο φωτεινό μέλλον αυτού του τόπου, τα παιδιά. Σε μια τέτοια δραστηριότητα βρήκαμε αρωγό το αθλητικό σωματείο ΗΡΑ (Ηράκλειο Ρυθμός Άθληση) με παιδιά από την ακαδημία αλλά και από αθλήτριες των αγωνιστικών τμημάτων.

Κορίτσια του ΗΡΑ αποτελούν την χορωδία που δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία της όασης και που σκοπό έχει να σας πει με τον πιο καλλιτεχνικό τρόπο όμορφα τραγούδια αγάπης. Τραγούδια που μόνο παιδιά μπορούν να εκφράσουν με τον δικό τους μοναδικό τρόπο. Παράλληλα, όλοι όσοι επιθυμούν μπορούν είτε να φέρουν τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης για τις ευπαθείς οικογένειες που στηρίζει η ΟΑΣΗ, είτε να συνδράμουν στην ενίσχυση του κουμπαρά.

Σας περιμένουμε λοιπόν το Σάββατο 17 Δεκεμβρίου στις 17:00 στην Θύρα 17 στο Παγκρήτιο Στάδιο για να συμμετέχουμε σε μία ανιδιοτελή προσπάθεια να στηρίξουμε κακοποιημένα και παραμελημένα παιδιά. Την χορωδία διευθύνει η δασκάλα και μουσικός, εθελόντρια στην ΟΑΣΗ Ελένη Ρανούτσου. Στην προετοιμασία συνέβαλαν η προπονήτρια του ΗΡΑ Ειρήνη Νάτου και η έφορος ρυθμικής του ΗΡΑ και εθελόντρια στην ΟΑΣΗ ψυχολόγος Εύα Κανάκη. Η γιορτή θα ολοκληρωθεί με μικρές παραστάσεις Ρυθμικής και Γυμναστικής για Όλους από κορίτσια του ΗΡΑ. Η γιορτή είναι διάρκειας 60 λεπτών.

Το μεγάλο κενό του εθνικού και δημόσιου συστήματος παιδικής προστασίας και οι διαχρονικές ευθύνες της Πολιτείας

/in /by

Η δυσώδης υπόθεση βιασμού και μαστροπείας της 12χρονης στον Κολωνό προκαλεί σοκ και αποτροπιασμό στο πανελλήνιο.

Το οικείο παύει να είναι ασφαλές. Αυτό που θεωρούμε ασφαλές, τελικά διαρρηγνύεται. Τα πρόσωπα υπεράνω υποψίας κατακρημνίζονται. Η επιμελήτρια Ανηλίκων του Δικαστηρίου Καλαμάτας και υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων του Συνδέσμου Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδας (ΣΚΛΕ) Αγγελική Ρουμελιώτου αναδεικνύει το μεγάλο κενό του εθνικού και δημόσιου συστήματος παιδικής προστασίας και τις διαχρονικές ευθύνες της Πολιτείας, που για άλλη μια φορά αποτυγχάνει να προστατεύσει την ανηλικότητα ως ιερή.

Συνέντευξη στη Νικολέττα Κολυβάρη

– Μια ακόμα υπόθεση βιασμού κατά συρροή ενός 12χρονου παιδιού “συγκλονίζει” το πανελλήνιο. Τονίζω το “μια ακόμα” και αναρωτιέμαι τι το διαφορετικό παρατηρείτε εσείς σε αυτή την υπόθεση, σε σχέση με το ενδιαφέρον που δείχνει ο μέσος πολίτης;

Ο πολίτης εντοπίζει για άλλη μια φορά και με εξαιρετικά τραγικό τρόπο πόσο ευάλωτος είναι και πόσο εύκολο είναι να καταστεί θύμα η ιερή ανηλικότητα. Φοβάται για την ατομική του ευαλωτότητα, την ευαλωτότητα της οικογένειάς του, των παιδιών του. Νιώθει τη δυσωδία του κινδύνου πολύ κοντά σε όσα θεωρούσε ασφαλή. Γενικότερα, οι άνθρωποι όταν παρακολουθούν τέτοιες τραγικές καταστάσεις, οι οποίες συμβαίνουν σε άλλους, αναπτύσσουν ένα εσωτερικό μηχανισμό να τοποθετούν τον εαυτό τους σχεδόν ασυναίσθητα και εικονικά σε ένα υποθετικό σενάριο που τους περιλαμβάνει. “Αν συνέβαινε σε μένα;”, αναρωτιούνται πολύ εσωτερικά. Ενίοτε, απαντώντας μέσα τους ότι δεν συμβαίνει σε αυτούς, επιβεβαιώνουν το ασφαλές στο οποίο διαβιούν εκείνοι και οι σημαντικοί άλλοι τους. Έτσι μπορούν να συνεχίσουν. Στις περιπτώσεις όπως αυτή, τι μαθαίνουμε; Το οικείο παύει να είναι ασφαλές. Αυτό που θεωρούμε ασφαλές, τελικά διαρρηγνύεται. Τα πρόσωπα υπεράνω υποψίας κατακρημνίζονται. Ο πολίτης διαπιστώνει ότι είναι εκτεθειμένος σε κινδύνους μέσα στο ίδιο του το οχυρό, στο οποίο θεωρούσε μέχρι τώρα ότι δεν διατρέχει κίνδυνο. Τα τείχη της οικογένειας που περιφρουρούν τα μέλη της από το ξένο μοιάζουν να κλυδωνίζονται. “Ποιος είναι ο επικίνδυνος;”, είναι το ερώτημα που αναδύεται. “Ποιος μπορεί να είναι εχθρικός; Και πώς θα το ξέρω;”. Και εν τέλει πώς θα προστατευτώ και θα προστατεύσω αν δεν μπορώ να αντιληφθώ την επικινδυνότητα ατόμων που μέχρι χθες έμοιαζαν να είναι οικεία; Read more