Πρόληψη & Αντιμετώπιση

Η πρόληψη και η αντιμετώπιση της βίας ενάντια στα παιδιά απαιτεί συστηματική προσπάθεια αντιμετώπισης των κινδύνων

Η βία ενάντια στα παιδιά μπορεί να προληφθεί

Η πρόληψη και η αντιμετώπιση της βίας ενάντια στα παιδιά απαιτεί συστηματική προσπάθεια αντιμετώπισης των κινδύνων και εύρεσης προστατευτικών παραγόντων έναντι όλων των συνθηκών που συνθέτουν τους παράγοντες κινδύνου, σε ατομικό, διαπροσωπικό, κοινωνικό επίπεδο.

Με επικεφαλής τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας δημιουργήθηκαν 10 διεθνείς οργανώσεις που έχουν αναπτύξει ένα τεκμηριωμένο «πακέτο» δράσεων, το οποίο ονομάζουν INSPIRE (εμπνέω): Επτά στρατηγικές για το τέλος της βίας ενάντια στα παιδιά.

Το συγκεκριμένο πρόγραμμα έχει στόχο να βοηθήσει τις χώρες και τις κοινωνίες να πετύχουν τον στόχο 16.2 της Ατζέντα των Ηνωμένων Εθνών, που προτάσσει το τέλος της βίας ενάντια στα παιδιά. Κάθε γράμμα από τη λέξη INSPIRE σηματοδοτεί μία από τις επτά στρατηγικές που έχουν προληπτική αποτρεπτική δράση ενάντια σε διάφορες μορφές βίας, ενώ αποδεικνύονται ιδιαίτερα επωφελείς στην νοητική υγεία, στην εκπαίδευση και στη μείωση της εγκληματικότητας.

INSPIRE: 7 στρατηγικές για το τέλος της βίας ενάντια στα παιδιά

Implementation (Εφαρμογή): Εφαρμογή και ενδυνάμωση νομικού πλαισίου που σχετίζεται με την αλλαγή των κοινωνικών συνθηκών (π.χ. απαγόρευση πρόσβασης των νέων σε αλκοόλ και όπλα)

 Norms (Κανόνες): Αλλαγή αξιών και κανόνων που ανέχεται η κοινωνία στο σύνολο της (π.χ. αλλαγή της νοοτροπίας που ανέχεται ή παραβλέπει τη σεξουαλική κακοποίηση των κοριτσιών ή την επιθετική συμπεριφορά ανάμεσα στα αγόρια)

Safe environments (Ασφαλές περιβάλλον): Εντοπισμός των περιοχών που εκφράζεται περισσότερο η βία (στέκια) και αντιμετώπιση των προβλημάτων των περιοχών αυτών με συγκεκριμένες πολιτικές και άλλες παρεμβάσεις. (π.χ. στην Αθήνα, μία τέτοια περιοχή επί σειρά δεκαετιών είναι τα Εξάρχεια, ενώ η βία έχει μεταφερθεί και στις περιοχές κάτω από την Ομόνοια).

Parental support (Γονική στήριξη): Βοήθεια και στήριξη, ψυχική και εκπαιδευτική σε νέους γονείς που δυσκολεύονται στην ανατροφή του παιδιού τους.

Income (εισόδημα): Εισοδηματική και οικονομική ενίσχυση.

Response (Ανταπόκριση): Ανταπόκριση στις ανάγκες των παιδιών με την πρόβλεψη προσφερόμενων υπηρεσιών (π.χ. διασφάλιση ότι τα παιδιά που υποβάλλονται στη βία μπορούν να έχουν αποτελεσματική άμεση βοήθεια, με ψυχολογική στήριξη και επίβλεψη)

Education (Εκπαίδευση): Διασφάλιση της εκπαίδευσης και της ενδυνάμωσης δεξιοτήτων. (π.χ. υποχρεωτική φοίτηση όλων των παιδιών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση και ένταξη μαθημάτων ενδυνάμωσης δεξιοτήτων).

Πηγή: Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ)

Το μεγάλο κενό του εθνικού και δημόσιου συστήματος παιδικής προστασίας και οι διαχρονικές ευθύνες της Πολιτείας

Η δυσώδης υπόθεση βιασμού και μαστροπείας της 12χρονης στον Κολωνό προκαλεί σοκ και αποτροπιασμό στο πανελλήνιο.

Το οικείο παύει να είναι ασφαλές. Αυτό που θεωρούμε ασφαλές, τελικά διαρρηγνύεται. Τα πρόσωπα υπεράνω υποψίας κατακρημνίζονται. Η επιμελήτρια Ανηλίκων του Δικαστηρίου Καλαμάτας και υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων του Συνδέσμου Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδας (ΣΚΛΕ) Αγγελική Ρουμελιώτου αναδεικνύει το μεγάλο κενό του εθνικού και δημόσιου συστήματος παιδικής προστασίας και τις διαχρονικές ευθύνες της Πολιτείας, που για άλλη μια φορά αποτυγχάνει να προστατεύσει την ανηλικότητα ως ιερή.

Συνέντευξη στη Νικολέττα Κολυβάρη

– Μια ακόμα υπόθεση βιασμού κατά συρροή ενός 12χρονου παιδιού “συγκλονίζει” το πανελλήνιο. Τονίζω το “μια ακόμα” και αναρωτιέμαι τι το διαφορετικό παρατηρείτε εσείς σε αυτή την υπόθεση, σε σχέση με το ενδιαφέρον που δείχνει ο μέσος πολίτης;

Ο πολίτης εντοπίζει για άλλη μια φορά και με εξαιρετικά τραγικό τρόπο πόσο ευάλωτος είναι και πόσο εύκολο είναι να καταστεί θύμα η ιερή ανηλικότητα. Φοβάται για την ατομική του ευαλωτότητα, την ευαλωτότητα της οικογένειάς του, των παιδιών του. Νιώθει τη δυσωδία του κινδύνου πολύ κοντά σε όσα θεωρούσε ασφαλή. Γενικότερα, οι άνθρωποι όταν παρακολουθούν τέτοιες τραγικές καταστάσεις, οι οποίες συμβαίνουν σε άλλους, αναπτύσσουν ένα εσωτερικό μηχανισμό να τοποθετούν τον εαυτό τους σχεδόν ασυναίσθητα και εικονικά σε ένα υποθετικό σενάριο που τους περιλαμβάνει. “Αν συνέβαινε σε μένα;”, αναρωτιούνται πολύ εσωτερικά. Ενίοτε, απαντώντας μέσα τους ότι δεν συμβαίνει σε αυτούς, επιβεβαιώνουν το ασφαλές στο οποίο διαβιούν εκείνοι και οι σημαντικοί άλλοι τους. Έτσι μπορούν να συνεχίσουν. Στις περιπτώσεις όπως αυτή, τι μαθαίνουμε; Το οικείο παύει να είναι ασφαλές. Αυτό που θεωρούμε ασφαλές, τελικά διαρρηγνύεται. Τα πρόσωπα υπεράνω υποψίας κατακρημνίζονται. Ο πολίτης διαπιστώνει ότι είναι εκτεθειμένος σε κινδύνους μέσα στο ίδιο του το οχυρό, στο οποίο θεωρούσε μέχρι τώρα ότι δεν διατρέχει κίνδυνο. Τα τείχη της οικογένειας που περιφρουρούν τα μέλη της από το ξένο μοιάζουν να κλυδωνίζονται. “Ποιος είναι ο επικίνδυνος;”, είναι το ερώτημα που αναδύεται. “Ποιος μπορεί να είναι εχθρικός; Και πώς θα το ξέρω;”. Και εν τέλει πώς θα προστατευτώ και θα προστατεύσω αν δεν μπορώ να αντιληφθώ την επικινδυνότητα ατόμων που μέχρι χθες έμοιαζαν να είναι οικεία; Read more

Κακοποίηση/Παραμέληση Ανηλίκων: Εκτίμηση Παραγόντων Επικινδυνότητας & Παρέμβαση

Οδηγός για Κοινωνικούς Λειτουργούς στην Εκπαίδευση

Η πολυπλοκότητα του κοινωνικού φαινομένου της κακοποίησης/ παραμέλησης παιδιών (ΚαΠα-Π) έχει συζητηθεί σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο. Ένας σημαντικός ρόλος που καλείται να διαδραματίσει το σχολείο είναι να εντοπίσει τέτοια περιστατικά και να παρέμβει κατάλληλα. Ο κοινωνικός/-ή λειτουργός έχει πολυδιάστατο ρόλο και είναι από τους επαγγελματίες που εργάζονται στην πρώτη γραμμή για την αντιμετώπιση της παιδικής κακοποίησης.

Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι κοινωνικοί/-έςλειτουργοί απασχολούνται σε εκπαιδευτικές δομές. Ως εκ τούτου, είναι πιθανό να έρθουν αντιμέτωποι/ες με τέτοια περιστατικά και γι’ αυτό το λόγο κρίνεται σημαντική η επαρκής και κατάλληλη ενημέρωσή τους, ώστε να είναι σε ετοιμότητα και να ακολουθούνται οι προβλεπόμενες διαδικασίες με έναν ενιαίο τρόπο. Αν και υπάρχουν διαθέσιμοι οδηγοί/πρωτόκολλα για τις περιπτώσεις ΚαΠα-Π, διαπιστώθηκε ότι δεν καταγράφεται λεπτομερώς ηπαρέμβαση του/της κοινωνικού/-ής λειτουργού.

Με το παρόντα οδηγό επιχειρείται μια συγκεντρωτική καταγραφή των ενεργειών/ διαδικασιών που καλούνται να ακολουθήσουν οι κοινωνικοί/-ές λειτουργοί στην εκπαίδευση, στα πλαίσια πάντα της διεπιστημονικής συνεργασίας και σύμφωνα με την ισχύουσα ελληνική νομοθεσία. Ωστόσο, ο οδηγός, αν και απευθύνεται κυρίως σε κοινωνικούς/-ές λειτουργούς, μπορεί να αποτελέσει πηγή πληροφόρησης και για τους υπόλοιπους επαγγελματίες που εργάζονται στην εκπαίδευση.

Ο οδηγός δημιουργήθηκε ύστερα από πρωτοβουλία των κοινωνικών λειτουργών Κολλινιάτη Κυριακή, Κορτομανίτη Παναγιώτα, Μουλού Θεοδώρα και Χατζηδρόσου Δέσποινα. Για την υλοποίηση του έργου καθοριστική ήταν η συνεργασία με κοινωνικούς/-ές λειτουργούς που εργάζονται σε κοινωνικές υπηρεσίες, εκπαιδευτικές δομές και άλλους φορείς. Μέσα από αυτή τη συνεργασία προέκυψε και η χαρτογράφηση, τόσο των δομών στις περιοχές ευθύνης των ΚΕΔΑΣΥ Πειραιά και Δυτικής Αττικής, όσο και φορέων εθνικής εμβέλειας, η οποία περιέχεται στον οδηγό. Η χαρτογράφηση υπηρεσιών των Δυτικής Αττικής πραγματοποιήθηκε από τη συνάδελφο, Παναγιώτα – Δήμητρα Φαλιέρου.

*Η Δώρα Μουλού είναι κοινωνική λειτουργός και θήτευσε ως εθελόντρια στην ΟΑΣΗ.

 

 

Παγκόσμια ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού

Εκατοντάδες παιδιά κακοποιούνται καθημερινά σε ολόκληρο τον κόσμο και είναι αναγκασμένα να δέχονται τη βία, την ψυχολογική φθορά και τη σεξουαλική κακοποίηση από τους συγγενείς, τους φίλους και τους γείτονες, αγνώστους στον δρόμο ή και από τους ίδιους τους γονείς, ένα φαινόμενο τραγικό και ασύλληπτο στο μυαλό του ανθρώπου. Το αναντίρρητο γεγονός είναι πως η κακοποίηση αφήνει γερά τα σημάδια της στην ευαίσθητη και ευάλωτη παιδική ψυχή και οι γονείς οφείλουν να είναι σε εγρήγορση αλλά και πλήρως ενημερωμένοι για τις ενδείξεις κακοποίησης ώστε να επέμβουν άμεσα. Τα παιδιά που έχουν δεχτεί κακοποίηση αρνούνται να μιλήσουν, φοβούνται πως ο δράστης θα τα τιμωρήσει και θα τα βασανίσει ακόμα περισσότερο αλλά και η ντροπή που αισθάνονται θεωρώντας πως έδωσαν αφορμή για να τους συμβεί αυτό το γεγονός και πως τα ίδια φταίνε ολοκληρωτικά τα κάνει να σιωπούν και να λένε ψέματα.
Ξένια Κύργιου, φοιτήτρια κοινωνικής εργασίας (ΕΛΜΕΠΑ), εθελόντρια στην ΟΑΣΗ

Read more

Σημάδια που προδίδουν έναν παιδόφιλο

Οι γονείς θα πρέπει να είναι πολύ παρατηρητικοί και προσεκτικοί σε σχέση με τις συναναστροφές των παιδιών τους. Περιπτώσεις ασέλγειας και κακοποίησης καταγράφει το αστυνομικό δελτίο καταγράφει καθημερινά, ενώ η ΕΛ.ΑΣ. έχει εκδόσει συγκεκριμένες οδηγίες προφύλαξης προς τους γονείς και τα παιδιά. Διαβάστε τες παρακάτω: Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση της αστυνομίας, οι γονείς θα πρέπει […]